Widok na górę Fuji z samolotu, chwilę po starcie z lotniska Narita.
Uwielbiam latać nad chmurami. Może bierze się to stąd, że w życiu dużo podróżowałem samolotami, także jako dziecko? A może dlatego, że widok skąpanych w słońcu chmur i nieba po horyzont jest po prostu przepiękny? Majestatyczne białe konstrukcje w błekitnej przestrzeni i oślepiający blask wywołują u mnie poczucie nierzeczywistości i obcowania z absolutem.
Nie dziwi zatem, że moją ulubioną trasą w serii futurystycznych ścigałek WipeOut, jest Sol-2. Zakręcone tory, unoszące się wysoko ponad chmurami, pomiędzy którymi widać fargmenty świata, hen, w dole. Błękitne niebo wypełnione światłem, które potrafi oślepić po ostrym zakręcie. Przemykające niebiesko-białe mozaiki, zostawiające powidoki w kąciku oka. I ścisk w żołądku gdy pęd wypchnie poza trasę i pojazd zaczyna spadać.