Mamy piękne czasy. Kilkadziesiąt lat temu żeby opowiedzieć Czytelnikom Jawnych Snów o szczegółach rozmowy, którą prowadziłem z Adrianem Chmielarzem na krakowskim festiwalu Digital Dragons, musiałbym cała rozmowę nagrać, albo na bieżąco robić z niej notatki, a potem napocić się nad jej streszczaniem lub przepisywaniem. Dzisiaj wystarczy podać link do nagrania, które przygotowała i pozwoliła nam udostępnić (dzięki!) Polygamia. A potem zaprosić do wysłuchania całości. Otóż i nagranie:
Jawne Sny
Kraina Kota z Cheshire, Pawła Schreibera, Olafa Szewczyka, Bartka Nagórskiego oraz innych stworzeń dużych i małych
Faktycznie, trochę takie ślizganie się zagadnieniach, nadgryzanie pewnych wątków. Niemniej jednak naprawdę niezła rozmowa. Tak przy okazji – kim była ostatnia osoba zadająca pytanie? (ta która wywołała powszechny entuzjazm).
Dobra rozmowa. Wiadomo, że nie da się omówić wszystkiego w godzinę ale najważniejsze problemy dotyczące tworzenia narracji w grach zostały poruszone.
Bardzo fajna dyskusja. Takich spotkań i rozmów powinno być znacznie więcej.
Swoją drogą, mówiąc o niezgodności charakteru głównego bohatera z poczynaniami graczy, mogli wspomnieć o Snake’u z MGS’a. Historia opowiadana w taki a nie inny sposób, ale nie sądzę żeby jakiegoś gracza raziło to co się dzieje na ekranie w trakcie cut-scenek. Może ma to związek z czymś w rodzaju „dominacji” postaci nad graczem? Cokolwiek by to było, mi się podoba.
Chyba z 3/4 Jawnych już przeczytałem i nieraz świerzbiła mnie klawiatura, ale tym razem nie mogłem się powstrzymać :)
Właśnie wysłuchałem rozmowy. odpaliłem Aisle. Wpisałem jedną komendę. I tak jak rozmówca czuję się w pełni ukontentowany rozwinięciem. I też nie chcę już próbować ponownie. Niesamowita rzecz.
Tylko czemu staram się odpędzać myśl, że wygrałem grę.