Styczeń, czas podsumowań roku minionego, zapowiedzi na kolejny, a także niedotrzymanych postanowień noworocznych. Podsumowanie 2016-tego mam już za sobą, właśnie kupiłem pierwsze gry mimo że obiecywałem sobie tego nie robić, więc do kompletu brakuje mi tylko planów i zapowiedzi na 2017-ty. Poniżej znajdziecie zatem pięć gier oraz jedno DLC na które czekam w tym roku – może któraś i Was zainteresuje?

Rain World

Jeden z nielicznych projektów który wsparłem na Kickstarterze, zaintrygowany grafiką (pixel art!), pomysłem, klimatem oraz wykorzystaniem algorytmów sztucznej inteligencji do tworzenia nieprzewidywalnej rozgrywki w obcym ekosystemie. Kiedy piszę te słowa, wątek na TIGSource dokumentujący powstawanie gry przekroczył trzysta stron. Co ciekawsze animowane gify pokazujące rozmaite stworzenia i kierujące nimi mechanizmy zebrałem w notce pod koniec 2015-tego. Od tamtej pory wiele wody przez nas przepłynęło. Na szczęście dwójka twórców “Rain World” jest już na ostatniej prostej, więc liczę na to, że w 2017-tym wreszcie zanurzę się w ten dziwaczny świat by zwiedzić go z perspektywy ślimakota.

Return of the Obra Dinn

Lucas Pope jest perfekcjonistą, tytanem pracy i cholernie pomysłowym autorem. Po genialnym “Papers, Please” w zasadzie w ciemno łyknąłbym kolejną jego grę, choćby z ciekawości co wymyśli tym razem. Pope spłatał mi jednak psikusa i swój następny tytuł pokazał zanim jeszcze był gotowy. W efekcie doczekać się już nie mogę aż finalna wersja “Return of the Obra Dinn” ujrzy światło dzienne, bo to co widziałem do tej pory podobało mi się bardzo. Beziminny agent Kompanii Wschodnioindyjskiej, zagadka opustoszałego okrętu rozwiązywana przy pomocy artefaktu pozwalającego przenieść się w czasie i stylizowana monochromatyczna oprawa wizualna tworzą niesamowitą kombinację. Mam tylko nadzieję, że Lucas Pope da radę dokończyć swoją grę jeszcze w tym roku!

Mor. Utopia.

Remake tyleż znakomitego, co dziwacznego i niedopracowanego “Pathologic”, robiony przez to samo studio po latach, gdy już nauczyli się tworzyć gry. A powiadają że nie da się dwa razy wejść do tej samej rzeki… Z pierwszym “Pathologikiem” miałem ten problem, że fascynowały mnie koncepty pojawiające się w opisach i recenzjach (w tym Pawła), lecz nie byłem w stanie przebić się przez toporną rozgrywkę, szkaradny interfejs i warstwy ogólnej psychodelii. Mieć szansę wykonać drugie podejście do tytułu ekscentrycznego, ale w odświeżonych szatach, z poprawionym tłumaczeniem i uwspółcześnioną warstwą rozgrywki – bezcenne. Dlatego rzuciłem w twórców pieniędzmi na Kickstarterze, a przesylane przez nich kolejne informacje powodują, że czekam z niecierpliwością na drugą szansę by odwiedzić dotknięte tajemniczą plagą rosyjskie miasteczko pośrodku stepu.

Impact Winter

Nie lubię gier survivalowych, nie mam fetyszu na zimowe krajobrazy, więc w ogóle nie obchodzą mnie tytuły w rodzaju “The Long Dark”. Jednak zwiastun “Impact Winter” kupił mnie nastrojem, wizualiami i pomysłem. Nie mam zielonego pojęcia czy gra będzie dobra i czy będzie mi się podobać (to dwie całkowicie ortogonalne kwestie), niemniej mam ją na oku. Jak tylko się ukaże poczytam recenzje, w zależności od ich tonu kupię i sam ocenię, lub przejdę obok. Jest szansa, że to będzie ciekawa rzecz, a fakt że za dystrybucję wzięło się Bandai Namco wydaje się dobrze rokować.

Horizon Zero Dawn

Drobny wyjątek na tej liście, to znaczy gra na platformę której nie posiadam (PlayStation 4) i której nie zamierzam kupować w 2017-tym. Po obejrzeniu trailerów zainteresowałem się jednak najnowszym projektem Guerilla Games na tyle by sprawdzić po premierze czy wyszedł obowiązkowy exclusive, czy tylko ślicznie wyglądająca chała. Niektóre elementy idealnie trafiają w moje gusta: zrujnowany świat technologiczny na gruzach którego żyją ludzie niepamiętający już minionych epok czy estetyka science-fiction łącząca animalne roboty z porośniętymi roślinnością ruinami (trochę jak w “Enslaved: Odyssey to the West”). Pożyjemy, zobaczymy, ale warto mieć na uwadze, ot tak, na wszelki wypadek, jakby się udało.

Listę pięciu pełnych tytułów uzupełnia jedno DLC po którym wiele sobie obiecuję. Zapowiedziany na początek 2017-tego dodatek do znakomitego “Darkest Dugeon” noszący wdzięczną nazwę “The Crimson Court” rozbuduje moją ulubioną grę zeszłego roku o dodatkowe poziomy, monstra i bohaterów. Tym samym będę miał pretekt by ponownie odwiedzić mroczne lochy i poszatkować kolejne lovecraftowskie monstra (“na plasterki!”).

Takie menu przewidziałem na ten rok. Oczywiście zapewne życie znowu wyskoczy poza ramy planów, więc zapewne ukaże się coś kompletnie niespodziewanego, co uwiedzie mnie z marszu, jak “Invisible Inc.” w 2015-tym. Albo znienacka najdzie mnie by kupić jakąś konsolę której jeszcze nie posiadam (3DS? Switch? PS4?) i zacznę grać w zupełnie inne rzeczy. Albo znowu przytrafi się napad nostalgii po którym na jakiś czas zamknę się w pokoju z którymś wiekowym ośmiobitowcem. Albo wydarzy się znowuż coś kompletnie nieprzewidzianego co odetnie mnie od grania na dłuższy czas, jak to miało miejsce w ostatnich latach (vide podsumowania). Brr. Oby nie.

A Wy na co czekacie w 2017-tym?